Op naar Burgos

Vandaag ben ik aangekomen in San Juan de Ortega, na 25 km. Een kerk, een hotel, een albergo en drie huizen. De legende wil dat deze Juan een storm op zee had overleefd en toen maar een kerk bouwde op de pelgrimsroute. Als dat met ons nieuwe huis ook zo simpel ging (maar dat is een ander verhaal). We hebben gegeten met 2 mensen uit Australië, hij is een ontzettende opschepper, dus jullie begrijpen... er werd wat afgelachen. Morgen gaan Joan en ik het evalueren hebben we al gezegd.
Nu nog een flinke dag te gaan. Morgen nog 26 km naar Burgos. Ik loop dat met mijn wandelmaatje. Dat is fijn, want Burgos is een grote stad en er wordt in het boekje al aangegeven dat er verschillende wegen zijn, niet altijd duidelijk aangegeven en ook niet zo veilig. Mijn verdwaal'demons' kwamen alweer tevoorschijn maar gelukkig loop ik dus niet alleen.
En in Burgos is het eindpunt. Zie ik ernaar uit? Ja want het was heftig en zwaar, nee want het was ook heel bijzonder om mee te maken, elke dag te lopen, mensen te ontmoeten, mooie verhalen te horen, eigen gedachten te hebben en conclusies te trekken.
Maar het is morgen voorbij. George wacht op mij in Burgos als alles goed gaat, maar gezien het aantal kilometers dat ik moet lopen kan hij heel wat biertjes wegwerken op het terras. Ik zie ernaar uit weer met hem te zijn.

Liefs van Suzanne